Loopbaangeluk. Er wordt hard aan gewerkt door coaches en hun coachees. Loopbaancoaches menen oprecht – en daar hebben ze gelijk in – dat het werk doen dat passend en goed voor je is, veel goed doet voor een mens. Slimme organisaties maken er dankbaar gebruik van. Zij laten mensen initiatief nemen, zelf vorm geven aan hun werk en zich aantrekkelijk voordoen op de arbeidsmarkt.
We zien naar mijn smaak te vaak dat het vinden van het goede loopbaanpad helemaal aan de medewerker wordt overgelaten. Die ervaart frictie, die wordt ziek van het werk, die kan niet verder groeien en moet dus ook actie ondernemen. Allemaal terecht natuurlijk.
Deze week bevinden we ons in de ‘Week van de loopbaan’; een initiatief van Noloc, de beroepsvereniging van loopbaanprofessionals. En voor we het door hebben staat deze week in het teken van het traditionele model. Coaches die uitleggen hoe goed het voor je zou zijn om je te laten begeleiden, wat dat oplevert en waarom dat nodig is.
Het levert op dat werk veel leuker en duurzamer wordt voor de mensen die het moeten doen
Ik denk dat het voor werkgevers – overheid en privaat – altijd ‘Week van de loopbaan’ zou moeten zijn. Mensen ruimte geven, uitdagen, verbeteren, ruimte geven om vorm te geven aan hun functie en rol in de organisatie. Dat maakt een organisatie ogenschijnlijk minder beheersbaar, maar het levert op, dat werk veel leuker en duurzamer wordt voor de mensen die het moeten doen.
De loopbaanbegeleiding in organisaties is formeel vaak aardig geregeld. Cao’s, handboeken, beleid, dat soort dingen. Dat is de gemakskant. Volgens onze manier van werken, volgt echte beweging vanuit de inzet van positieve energie. Gedegen mensgerichte processen en een persoonsgerichte – waar nodig – confronterende en altijd liefdevolle aanpak. Dat haal je niet uit de formaliteiten. Daarvoor heb je goed opgeleide managers en P&O’ers nodig. Dan bouw je aan loopbaangeluk van medewerkers. En daar worden organisaties beter van.
Hans van Westen
